Primena inhibitora ciklin-zavisnih kinaza 4 i 6 u lečenju metastatskog karcinoma dojke

Sažetak

Uvod. Prema podacima GLOBOCAN iz 2020. godine, karcinom dojke je prvi po broju novodijagnostikovanih slučajeva i čini 11,7% svih maligniteta. Lečenje uznapredovalog, hormonpozitivnog karcinoma dojke je promenjeno primenom inhibitora ciklin-zavisnih kinaza 4 i 6 u prvoj i drugoj liniji metastatskih, hormon-pozitivnih, Her2 negativnih karcinoma dojke u kombinaciji sa endokrinom terapijom. Od 31. 5. 2022. godine ovi lekovi su dostupni u Republici Srbiji. Cilj rada je prikazivanje jednogodišnjeg iskustva sekundarnog zdravstvenog centra u praćenju pacijenata koji ih koriste.

Materijal i metode. Analiza podataka obuhvatila je pacijente lečene inhibitorima ciklinzavisnih kinaza 4 i 6 u periodu od 1. 6. 2022. do 1. 6. 2023. godine u Opštoj bolnici Subotica. Analizirani su demografski podaci, prezentacija bolesti, prethodna terapija, primena navedenih lekova, neželjena dejstva, dužina trajanja i ishod terapije. Pacijente smo podelili prema starosti u dve grupe (< 60 i > 60 godina), a potom i u odnosu na relaps ili inicijalno metastatsku bolest.

Rezultati. Ukupno 43 pacijenta su lečena inhibitorima ciklin-zavisnih kinaza 4 i 6; u prvoj liniji njih 23 (53,5%), a u drugoj 20 (46,5%) pacijenata. Medijana dužine trajanja terapije od osam ciklusa zabeležena je kod pacijenata mlađih od 60 godina. Dobar terapijski odgovor zabeležen je kod 53,5% pacijenata. Pacijenti mlađi od 60 godina sa kasnim relapsom imaju statistički značajno bolje ishode lečenja u poređenju sa pacijentima starijim od 60 godina (p = 0,04). Najučestalija lokalizacija metastaza su kosti (51%, 22 pacijenta); polovina ovih pacijenata ima dobar terapijski odgovor.

Zaključak. Posmatrani period je kratak te se planira dalje praćenje i istraživanje u cilju razmene iskustava o primeni ovih lekova.