Uticaj mehaničke ventilacije u toku ekstrakorporalne cirkulacije na postoperativne plućne komplikacije

Uvod. Uobičajena praksa kod on-pump kardiohirurških operacija jeste da se mehanička ventilacija pluća obustavlja kada se započne ekstrakorporalna cirkulacija ili se nastavlja niskim disajnim volumenom. Cilj ove studije bio je da ispita da li su pacijenti ventilirani niskim disajnim volumenom imali manji procenat postoperativnih plućnih komplikacija u odnosu na pacijente koji nisu ventilirani u toku ekstrakorporalne cirkulacije. Materijal i metode. Retrospektivna studija kardiohirurških pacijenata operisanih u periodu od 14 meseci. U studiju su uključeni samo pacijenti sa hirurškom revaskularizacijom miokarda. Iz studije su isključeni pacijenti sa plućnim bolestima i oni sa ejekcionom frakcijom < 30%. Rezultati. U studiju je uključeno ukupno 499 pacijenata. Od toga, 398 je ventilirano niskim disajnim volumenom dok 101 pacijent nije ventiliran u toku ekstrakorporalne cirkulacije. Grupe se nisu razlikovale po osnovnim karakteristikama, komorbiditetima i intraoperativnim podacima. Plućne komplikacije su bile podjednako zastupljene (ventilirani 16%, neventilirani 17,8%). Najučestalije su bile potreba za produženom mehaničkom ventilacijom pluća (ventilirani 5,8%, neventilirani 5,9%) i pleuralni izlivi (ventilirani 4,8%, neventilirani 5,9%). Učestalost pneumonije je bila identična u obe grupe (2%). Ostale komplikacije su bile manje učestalosti. Trajanje mehaničke ventilacije pluća nakon operacije, boravak u jedinici intenzivnog lečenja i intrahospitalni mortalitet nisu se značajno razlikovali po grupama. Zaključak. Plućne komplikacije nakon kardiohirurških operacija su i dalje česte. Iskustvo na našoj klinici je pokazalo da izbor strategije mehaničke ventilacije pluća u toku ekstrakorporalne cirkulacije ne utiče na plućne komplikacije.