Zub u zubu (dens invaginatus) tip III kao razlog neuspeha endodontskog lečenja – prikaz slučaja

Zub u zubu je retka anomalija razvoja zuba nepoznate etiologije. Stopa učestalosti je od 0,25% do 10%. Najčešće zahvaćeni zubi su maksilarni bočni sekutići. Postoje različite klasifikacije koje su predložene za kategorizaciju različitih tipova zuba u zubu. Međutim, Olerova klasifikacija, nazvana po stomatologu koji ju je prvi opisao, najrasprostranjenija je klasifikacija za ovu malformaciju. Ova klasifikacija ima tri osnovna tipa i uvedena je 1957. godine. Prikaz slučaja. Pacijentkinja stara 17 godina javila se na Kliniku za stomatologiju Vojvodine u Novom Sadu sa maksilarnim lateralnim sekutićem koji ima razvojnu anomaliju zvanu “zub u zubu” (Oler tip IIIa). Pulpa je bila nekrotična sa udruženom velikom periradikularnom lezijom. Pacijentkinji je prethodno prepisan penicilinski antibiotik i započeto je endodontsko lečenje. Pacijentkinja se javila na zakazanu kontrolu sa otokom u predelu fose kanina iznad gornjeg levog bočnog sekutića. U konsultaciji sa oralnim hirurgom, zub je izvađen, uz obilan gnojni sadržaj. Četiri dana nakon ekstrakcije, pacijentu je izrađen adhezivni most. Zaključak. Klinički značaj i značaj zuba u zubu leži prvenstveno u njegovom potencijalu da se manifestuje različitim simptomatskim indikacijama kao i njegovoj korelaciji sa nastankom i razvojem zubnog karijesa. Za kliničare i stomatologe je od najveće važnosti da budu veoma pažljivi i predusretljivi na potencijalno prisustvo i postojanje zuba u zubu, uzimajući u obzir širok spektar raznovrsnih manifestacija koje ova anomalija može da ispolji.